(Η γιαγιά ισχυριζόταν πως η ιστορια ήταν αληθινή και διαδραματίστηκε στα Αστερούσια) Αφουγκραστείτε να σας πω για του Αριστή την κόρη που εκακοθανάτισε και σείστηκαν τα όρη. Η κόρη εγάπα ένα νιο μα εγάπα ντην και κείνος, η κόρη εγάπα μπιστικά, μα δίμουρα εκείνος. Μια μέρα εκαθότανε κι οι δυο στο μπαλκονάκι κι ανεθυβάναν τον καιρό που ‘τανε στην αγάπη. -” Άκουσε δα αγάπη μου να πα στεφανωθούμε”. -”Άκουσε δα αγάπη μου την εδική μου γνώμη είσαι μικρή για παντρειά”. -”Για το Θεό ακόμη; Εμένα η μανούλα μου όταν εστεφανώθει ήτανε 12 χρονών, στις 13 ‘γγυώθει*, Μαρτίου 14 εγέννησε εμένα κι ήμουν το πρώτο της παιδί κι η ακριβή της…

Πέρα στη μπάντα τη δυσκή, στη μπάντα του Ρεθύμνου εκεί καμάρα χτίζουνε σαράντα δυο μαστόροι. Οληνυχτίς τη χτίζανε, μολινυχτίς εχάλα. Κι ένα πουλάκι κελαηδεί στο πόδι τση καμάρας: ”επά καμάρα μη χτιστεί, πέτρα μη θεμελιώσει μόνο παρά να βάλουνε άνθρωπο καδελέτο. Μηδέ στραβό, μηδέ κουτσό, μηδέ και διακονιάρη μόνο του πρωτομάστορα το πρώτο του στεφάνι”. Παίρνουντον τα κλάματα στο σπίτι του και πάει. -”Μα ήντα’χεις πρωτομάστορα κι είσαι βαρά κλαμμένος;” -”Το δαχτυλίδι ήχασα στον πόδα τση καμάρας και ποιος θα μπει και ποιος θα βγει και ποιος θα μου το βγάλει;” -”Εγώ θα μπω κι εγώ θα βγω κι εγώ θα σου το βγάλω”. Χίλιοι κρατούν τη κούδα τση, τρακόσιοι…

Στις δεκαφτά του Γεναριού τ’ Αγιά ΄ντωνιού αποσπέρας καράβι εξεκίνησε απού τη Γαλιλαία. Μηδε πολλά μικρό τονε, μηδέ πολλά μεγάλο εξήντα δυο πηχώ τονε, με χίλιους ναύτες μέσα. Ο πρώτος ναύτης ‘ρρώστησε στου καραβιού την πλώρη, μάνα δεν είχε να τον κλαι, κύρη να τον λυπάται μηδε αδερφή, μηδε αδερφό να τον μοιρολογάται, είχε αγάπη μπηστικιά κι εκείνη του θυμάται. -”Πιάστε με δυο να σηκωθώ και τέσσερις να κάτσω να πιάσω τ’αργυρό χαρτί και τ’αργυρό κομπάρσο, να κουμπαρσάρω τον καιρό να πιάσουμε λιμάνι. Κι εσείς μικρά ναυτόπουλα μου βγάλετε το μνήμα μη μου το βγάλετε βαθύ, να μου κολλά το κύμα, να’χω την πλάκα πεθερά, τη μαύρη γη γυναίκα τα…

Αφουγκραστείτε να σας πω για το σιορ Τζανάκη με ήντα νου και λογισμό το πήρε το Λενάκι. Με φορεσές και μαργιολιές ‘πό ‘κεί παιρνοδιαβαίνει και το βιολί στη χέρα ντου και το Λενιώ τρελλαίνει. Μια μέρα συλλογίζονταν και διασκορπά το νου ντου ήντα χαιρετισμό να βρει να πέψει του Λενιού ντου. Ένα διαμάντι όλοχρυσο κι ένα δαχτυλιδάκι ήβρηκε για χαιρετισμό να πέψει του Λενάκι. Και με χαρά το δούλο του πέμπει και του το δίνει. -”Σιγά σιγά χτύπησε την αργυρή τση πόρτα αν τηνε βρεις αμοναχή δώσ’ τση το δαχτυλίδι, αν τηνε βρεις με συντροφιά κρυφά να τση το δώσεις”. Βρίσκει ντηνε και χόρευε με τρεις παπαδοπούλες -”Υγεία και χαιρετίσματα…

  Κτίσθηκε από τον Διάκονο π. Στυλιανό Γ. Μαγκουφάκη και της συζήγου του Μαρίας. Βρίσκεται στην περιοχή Εμπασός δυτικά  του χωριού μας.

  Ανεγκαινίαστος σύγχρονος ναός, ρυθμού σταυροειδούς με τρούλο. Βρίσκετε  νότια του χωριού μας στο δρόμο προς την Εθιά. Χτίστηκε από τους Θόδωρα και Αριστέα Τερζάκη στη μνήμη του εκλιπόντος υιού τους Ιωάννη.

 7 Φλεβάρη 2016: Έγινε Δ.Σ. Καθορίστηκε το πρόγραμμα των εορταστικών εκδηλώσεων κι έγινε ενημέρωση για τις προσπάθειες που γίνονται να ενταχθεί η αναπαλαίωση της φάμπρικας σε ευρωπαϊκά προγράμματα. 21 Φλεβάρη 2016: Αμέσως μετά τη λειτουργία κόψαμε την πίτα μας στην αίθουσα του Συλλόγου. Σας περιμέναμε όλους και ήρθατε! Το φλουρί αντιστοιχούσε σ’ ένα ρολόι κόσμημα, δωρεά του Τερζάκη Μαρίνου. Εγκαινιάσαμε και τη μικροφωνική εγκατάστασή μας. Μεγάλος δωρητής για την αγορά της είναι ο φωτογράφος Γιάννης Βελεγράκης. Ευχαριστούμε θερμά όλους τους δωρητές.   Δείτε Φωτογραφίες             19 Μάρτη 2016: Υφάναμε στον αργαλειό που μας χάρισε η κ.Μαρία Μαγκουφάκη (σύζυγος του παπα-Στυλιανού). Τον αργαλειό είχαν στήσει τις…

ΤΟ ΡΟΤΑΣΙ Το Ροτὰσι έχει μια πολύ παλιά ιστορία αφού υπήρξε πόλη μεγάλη π.Χ, Το Ρυτιον. Το μαρτυρούν και ο γεωγραφικὁς του χὡρος η μεγάλη ὲκταση που είναι όλος θεμὲλια κτίρια μνἡματα και τα πολλά πράγματαπου έχουν βρεθεί και υπάρχουν στο μουσείο του Ηρακλείου. Μπορείτε να το διαβάσετε ή να το κατεβάσετε!  

………………. Η εκκλησία είναι έργο των ευσεβών χριστιανών Γεωργίου και Πελαγίας Αγγελιδάκη, ως τάμα και ευχαριστία στον Τριαδικό Θεό. Βρίσκεται δυτικά του χωριού Ροτασίου στη θέση Εμπασό, στον δρόμο προς Πύργο. Πανηγυρίζει στις 29 Σεπτεμβρίου, μνήμη του Αγίου Κυριακού του αναχωρητού. Επίσης γιορτάζει στις 10 Φεβρουαρίου του Aγίου Χαραλάμπους.

(Χιουμοριστικό) Ο ήλιος ο ηλιάκης, ο παπυρογιαννάκης επήγε και λαγόνευε, πέντε γάμους ήκαμε και πέντε πανηγύρια. Ένα μερί του πόμεινε, πετάτο στη θυρίδα ο κάτης το περίβλεπε και ο πετεινός το τσίμπα Άσι χτίρι πετεινέ αδε σε μαγειρέψω να βάλω αξάι κύμινο και χαχαλιά πιπέρι να φάει η νύφη κι ο γαμπρός κι ο κάτης ανε θέλει να βάλω και γλυκό κρασί να πιει το περιστέρι. -”Το περιστέρι στη φωλιά και κάνει βύρι βύρι σηκώσου Κατερίνη μου να πας στο μοναστήρι”. -”Δεν πάω μπλιο στην εκκλησιά μηδέ στο μοναστήρι γιατί τονε σκοτώσανε της μάνας μου τον κύρη. Μόνο θα πάρω τα κλειδιά, να πάω στην Περβόλα να φάω μήλο κόκκινο,…

Κολοκύθα γλυκό (από τον Παναγιώτη Τερζάκη)  Υλικά: 1 κιλό κολοκύθα 3 φλιτζάνες νερό 1/2 κιλό ζάχαρη 3 φλιτζάνες γλυκόζη 2-3 λεμονόφυλλα χυμός και φλούδες από 2 λεμόνια ξύσμα λεμονιού 2-3 ξυλάκια κανέλλα βανίλια 2-3 φύλλα αμπερόριζα (προαιρετικά περγαμόντο κομμένο σε φέτες) ασβέστη σβησμένο (λιγότερο από μια χούφτα) Εκτέλεση: -Κόβουμε την κολοκύθα σε μικρά κομματάκια και την βάζουμε σε σβησμένο ασβέστη που τον έχουμε αραιώσει πρώτα με νερό. Μετά από μιάμισι ώρα ξεπλένουμε την κολοκύθα για 6 φορές και την απλώνουμε σε ένα σεντόνι ή πετσέτα για να στεγνώσει. (Αν βιαζόμαστε την σκουπίζουμε) -Βάζουμε σε ένα τσικάλι 3 φλιτζάνες νερό μαζί με τη ζάχαρη και τα αφήνουμε να σιγοβράσουν για 15…

ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΡΥΤΙΟΝ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΡΟΤΑΣΙ: ΜΙΑ ΣΥΝΤΟΜΗ  ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ …Και των Κρητών ήτο αρχηγός ο Ιδομενεύς ο ανδρείος, όσους απόστειλε η Κνωσσός και η πυργωμένη Γόρτυς και ο λευκόγειος Λύκαστος και η Μίλητος και η Λύκτος, το Ρύτιον και η Φαιστός, χώρες λαμπρές, και άλλοι οπού την εκατόμπολιν εκατοικούσαν Κρήτην. Όλων αυτών ήτο αρχηγός ο Ιδομενεύς ο ανδρείος και ο Μηριόνης, όμοιος του ανθρωποφόνου Άρη κι είχαν ογδόντα ολόμαυρα κατόπι τους καράβια… (Όμηρος, Β 645-652 – μτφ. I. Πολυλά1) Εισαγωγή Στο παραπάνω απόσπασμα από τον περίφημο «Νηών Κατάλογο» της Ιλιάδας, ο Όμηρος αναφέρει επτά κρητικές πόλεις που πήραν μέρος στον Τρωικό Πόλεμο με αρχηγό τον Ιδομενέα, ανάμεσά τους…

Η Μινωική και Μυκηναϊκή περίοδος […] Τα παλαιότερα χρονολογικά ευρήματα έχουν αποκαλυφθεί στην περιοχή «Ασπρολίβαδα»7. Πρόκειται για ένα σημαντικό θησαυρό χάλκινων, μινωικών εργαλείων και όπλων αρκετά καλής διατήρησης. Ο θησαυρός αποτελείται από σμίλες, κοπείς, δίστομους πελέκεις, ένα πριόνι και έναν εκδορέα για την κατεργασία του δέρματος, καθώς τέλος και μια αιχμή δόρατος. Στο χώρο που βρέθηκε διαπιστώθηκε η ύπαρξη εκτεταμένης μινωικής εγκατάστασης,[…] Πρωιμότερα χρονολογικά είναι τα πέντε λίθινα αγγεία από οφείτη της μεσομινωικής περιόδου , τα οποία προέρχονται από την περιοχή «Λειβαδίτης». […] Λίγο μετά το 1400 π.Χ. όταν οι Αχαιοί γίνονται κυρίαρχοι της Κρήτης, το νησί πολιτικά αποτελεί επαρχία του μυκηναϊκού κράτους και ως τέτοια στέλνει στρατό στην Τροία….

Οι Ιστορικοί χρόνοι […] Το 1954 αποκαλύφθηκε θολωτός τάφος πρωτογεωμετρικών χρόνων στη θέση «Εμπασός», φυσική προσπέλαση από βορρά προς νότο μεταξύ των λόφων «Ροτασανή Κεφάλα» και «Φαρμακαράς». Ο μικρών διαστάσεων τάφος με βραχύ δρόμο (διαμ. 1,70×1,50μ. και ύψ. 1μ.) ήταν κτισμένος με μεγάλους πλακοειδείς λίθους. Περιείχε περίπου τριάντα αγγεία των γνωστών τύπων της εποχής καθώς και δύο πολύ ενδιαφέροντα ειδώλια μορφών με υψωμένα τα χέρια. Ανήκουν στο γνωστό μυκηναϊκό τύπο Ψ, χαρακτηρίζονται όμως από τα ανάμεικτα κρητικά και μυκηναϊκά μορφολογικά στοιχεία.[…] Στην ίδια θέση αποκαλύφθηκε το 1993 δεύτερος τάφος, όμοιος με τον προηγούμενο. Πρόκειται δηλαδή για κτιστό, υπόγειο, θολωτό τάφο, ο οποίος όμως δυστυχώς δεν είχε αποφύγει τη σύληση από…

Οι Βυζαντινοί και νεώτεροι χρόνοι […] Η επόμενη τεκμηριωμένη παρουσία στο χώρο χρονολογείται στα βυζαντινά χρόνια. Στην κορυφή του λόφου της Κεφάλας υψώνεται ο ναός του Αγίου Ευμενίου. (Δείτε άρθρο εδώ) Ο σημερινός ναός χτίστηκε το 1941, όπως μας πληροφορεί η επιγραφή στην είσοδο, πάνω στα ερείπια παλαιότερης αλλά κατεστραμμένης βυζαντινής εκκλησίας. Ο αρχιτεκτονικός ρυθμός του νεώτερου, μονόχωρου, καμαροσκέπαστου ναού ακολουθεί πιθανότατα αυτόν του παλαιότερου. Απομεινάρι του πρώτου ναού είναι πιθανόν το λαξευμένο σε ασβεστόλιθο θύρωμα της εισόδου, διακοσμημένο με κυμάτιο και το οποίο επιστέφεται με οξυκόρυφο τόξο. Χαμηλότερα και σε πολύ μικρή απόσταση προς τα ΝΑ του Αγίου Ευμενίου, βρίσκεται άλλη, ερειπωμένη σήμερα βυζαντινή εκκλησία αφιερωμένη στον Άγιο Ιωάννη….