(Η γιαγιά ισχυριζόταν πως η ιστορια ήταν αληθινή και διαδραματίστηκε στα Αστερούσια)
Αφουγκραστείτε να σας πω για του Αριστή την κόρη
που εκακοθανάτισε και σείστηκαν τα όρη.
Η κόρη εγάπα ένα νιο μα εγάπα ντην και κείνος,
η κόρη εγάπα μπιστικά, μα δίμουρα εκείνος.
Μια μέρα εκαθότανε κι οι δυο στο μπαλκονάκι
κι ανεθυβάναν τον καιρό που ‘τανε στην αγάπη.
-” Άκουσε δα αγάπη μου να πα στεφανωθούμε”.
-”Άκουσε δα αγάπη μου την εδική μου γνώμη
είσαι μικρή για παντρειά”.
-”Για το Θεό ακόμη; Εμένα η μανούλα μου
όταν εστεφανώθει ήτανε 12 χρονών,
στις 13 ‘γγυώθει*, Μαρτίου 14 εγέννησε εμένα
κι ήμουν το πρώτο της παιδί κι η ακριβή της γέννα”.
-”Θέλω τσιγάρο (του θελού) και πίπα ασημένια
για κάνε μου τα δεσποινίς ή φύγε από ‘μένα”.
-”Πως είστε οι άντρες δίμουροι, δίμουρα λόγια λέτε
ώσπου να τηνε φέρετε την μοίρα εκεί που θέ’τε.
Κι απίτης τηνε φέρετε τη μοίρα εκεί που θέ’τε
έρχεστε και γεμίζετε πάθη και μοιρολόγια”.
Η ώρα δεν την ήφταξε και η αιμιλιά δε φτάνει
το φάρμακό τση ετοίμασε σιρόπι και το κάνει’
-”Άχι και που το κάτεχα, εχτές το μεσημέρι
πως ήθελα χωρίσουμε να μη σε κάμω ταίρι”.
*’γγυώθει=έμεινε έγκυος
ΕΥΓΕΝΙΑ ΠΕΡΑΚΗ (ΠΕΡΑΚΕΝΑ)