(Χιουμοριστικό)
Ο ήλιος ο ηλιάκης, ο παπυρογιαννάκης
επήγε και λαγόνευε, πέντε γάμους ήκαμε
και πέντε πανηγύρια.
Ένα μερί του πόμεινε, πετάτο στη θυρίδα
ο κάτης το περίβλεπε και ο πετεινός το τσίμπα
Άσι χτίρι πετεινέ αδε σε μαγειρέψω
να βάλω αξάι κύμινο και χαχαλιά πιπέρι
να φάει η νύφη κι ο γαμπρός κι ο κάτης ανε θέλει
να βάλω και γλυκό κρασί να πιει το περιστέρι.
-”Το περιστέρι στη φωλιά και κάνει βύρι βύρι
σηκώσου Κατερίνη μου να πας στο μοναστήρι”.
-”Δεν πάω μπλιο στην εκκλησιά μηδέ στο μοναστήρι
γιατί τονε σκοτώσανε της μάνας μου τον κύρη.
Μόνο θα πάρω τα κλειδιά, να πάω στην Περβόλα
να φάω μήλο κόκκινο, να πιω νερό δροσάτο
να θέσω να ‘ποκοιμηθώ στη λεμονιά ποκάτω,
να πέφτουνε τα λούλουδα απάνω στην ποδιά μου
να τα μαζώνει η μάνα μου να λέει τ’ όνομά μου.